Eindelijk pakte het OJC gezelschap het handicapverbeteringstraject serieus aan door een onderling trainingswedstrijdje te organiseren. Aangezien anderhalve ronde niet te lopen is trachtte het gezelschap achttien holes te lopen op anderhalve meter afstand. Natuurlijk mochten er geen kaarten gewisseld, dus moest een ieder na afloop van de ronde een foto van de eigen kaart maken en die naar de wedstrijdleiding appen. Voorzien van een ingewikkelde instructie hoe met de gehandschoende hand de nearymarker te plaatsen en de tijd op zowel de eigen kaart als die van de marker te noteren, sloeg het gezelschap flight voor flight af van hole één. Jacques Verasdonck, spelend in flight twee, legde zijn bal op hole twee op 30 centimeter van de hole, zodat niemand zich meer hoefde te bekommeren over het op de juiste wijze plaatsen van de nearymarker.
De strijd om de tweede neary was iets feller, maar Kees Braam wist op hole 7 te zegevieren. Geholpen door de wegblijvende regen swingden de krasse jongeren door de baan en naar ik heb begrepen was het al vroeg gezellig in alle hoeken van The Pitch, want er waren maar liefst 26 deelnemers, dus de ruimte was wel nodig. Leo had weer heerlijke happen klaargemaakt en de sfeer zat er zo goed in, dat toen de laatste deelnemer, vlak voor het duister inviel binnentrad, hij met een enthousiast applaus werd onthaald.
Birdies vielen er voor Peter Roest, Paul Baarbé, Barry Jaspers, Jos Mooij en Quino van der Velden, Jacques Verasdonck maakte er maar liefst drie.
Na de voorgaande zin zal het u niet verbazen dat Jacques het seizoen begonnen is waar hij het vorige is geëindigd. Hij kijkt nu al reikhalzend uit naar het dragen van de gele leiders jersey.
Met name dank aan Hans Schouten en Shirley Roozendaal, ik heb heerlijk gespeeld,
Tim Gorter
Geplaatst op: 14-06-2020
